Even uit die storm, weer met twee voeten op de grond

Gepubliceerd op 7 juli 2025 om 06:40

Afgelopen mei bevond ik me midden in dat 'niemandsland' die 'tussenperiode' in Portugal, die tussenfase waarin je niet meer bent wie je was, maar het nieuwe ook nog niet helder is. Het voelde alsof ik tussen twee werelden zweefde, zowieso zweefde, elke dag, de grond al weken niet meer aangetikt. Ik kreeg de kans om 5 dagen weg te gaan van het gezin en met een vriendin te lopen op de Caminho. 

In Portugal voelden mijn man en ik vaak die rollercoaster, misselijkheid: wat gebeurd er? Hebben we de juiste stap gezet om hierheen te gaan? en dat wat we nu voelen, dat we nog niet klaar zijn met Portugal? Wat betekent dat voor ons? Het was een voortdurende achtbaan van emoties en gedachten, met momenten waarop we het allemaal wisten, en momenten waarop we van niets meer zeker waren. 

Op de Camino kreeg ik onverwacht iets kostbaars: een pauze. Even eruit stappen uit die storm van twijfels en onzekerheden. Fysiek weg van het gezinsleven, van al die dagelijkse verantwoordelijkheden die op me drukten en constand 'ons dilemma' voelbaar en zichtbaar aanwezig in ons huisje, binnen ons gezin..

Mijn voeten raakten de aarde weer tijdens het lopen, niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. Ik voelde mijn lijf weer,  en mijn hoofd werd langzaam kalmer. Iedere stap bracht rust, een stukje helderheid, en maakte ruimte om het oude los te laten.

Als onafhankelijke verbinder en iemand die anderen begeleidt in hun zoektocht naar de juiste zorg, herken ik die fase bij mijn klanten maar al te goed. Het niemandsland is het lastigste stuk van verandering: je bent onderweg, maar weet nog niet precies waarheen. Wat ik tijdens die wandeling ervoer, bevestigde voor mij weer het belang van compassie en geduld, voor jezelf en voor het proces.

Ook als ik mensen help, moedig ik ze aan om die onzekerheid toe te laten, om die plek van ‘niet-weten’ te omarmen. Want alleen daar ontstaat ruimte voor iets nieuws. Mijn Camino-dagen waren een letterlijke wandeling door die les.

Het niemandsland is geen plek om bang voor te zijn. Het is een noodzakelijke overgang, waar je uiteindelijk sterker uitkomt. En soms is het precies wat je nodig hebt om weer echt contact te maken met jezelf.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.