De zomer is voor mij altijd een tijd van reflectie. Dit gebeurd automatisch.
Mijn man en ik kijken terug op het afgelopen jaar en zetten intenties voor het nieuwe jaar.
Het is het ideale moment om even los te komen van alle patronen en het drukke ritme.
Los van alles wat ‘moet’ en ‘gewoonte’ is, voel ik dan vaak heel helder mijn missie en wat écht belangrijk is.
Terwijl de kinderen vrij in de natuur spelen, zit ik met mijn man samen.
We praten over wat we in het dagelijks leven zo missen: écht tijd voor elkaar, de natuur, niet geleefd worden, niet naar de tijd kijken.
Die rustige momenten geven ruimte om te voelen wat we nodig hebben.
Meer rust, meer verbinding, meer aandacht voor het gezin en voor onszelf.
Maar ik weet ook: als de zomer voorbij is, ligt het gevaar op de loer dat ik weer terugval in oude patronen.
In doen wat ik altijd deed, terwijl ik diep vanbinnen voel dat het anders mag.
Daarom stel ik mezelf steeds weer de vraag:
Wie of wat helpt mij herinneren aan mijn missie?
Wie houdt mij scherp om bij mijn intenties te blijven?
Ik geloof dat iedereen iemand nodig heeft die mee kan kijken, meeloopt, en terugspiegelt wat je zelf al voelt.
Dat helpt om het nieuwe pad vol vertrouwen te bewandelen.
Hoe was jouw zomerreflectie?
En wie helpt jou om je missie helder te houden, ook als het gewone leven weer begint?
Reactie plaatsen
Reacties